Een bamboefluit in ONS LAND
Dinsdag 8 februari mocht Museum Sophiahof haar deuren eindelijk weer openen voor het publiek. Een feestelijke dag. Niet alleen omdat het publiek ons museum weer mag komen bezoeken, maar ook omdat de expositie ONS LAND, dekolonisatie, generaties, verhalen is geopend na 15 maanden van voorbereiding. Dat is lang denk je wellicht, maar in feite is de expositie in vrij korte tijd gerealiseerd. Daarbij zijn wij als projectteam Ons Land gesteund door een aantal professionals uit de museumwereld en vanuit het Moluks Historisch Museum door junior conservator Reïnda Hully en Wim Manuhutu.
De bamboefluit
Ik plaats de suling (bamboefluit) voorzichtig in de standaard die ik schuin op de diagonaal van de vitrinebodem heb gepositioneerd. De suling draai ik naar me toe zodat de vingeropeningen goed te zien zijn. Zo is de presentatie niet te statisch maar zit er beweging in. Nu nog alles goed vastzetten en dan de glazen kap erop. Het licht valt mooi van boven. Seraya Tuasuun filmt me voor een posting over het werk van een conservator. Ook het inrichten van een expositie hoort daarbij.
ONS LAND
Ons Land is een co-productie van het Indisch Herinneringscentrum (IHC) en het Moluks Historisch Museum (MHM) en zal voor de komende 5 jaar de vaste opstelling in Museum Sophiahof vormen. Als conservator van het Moluks Historisch Museum, ofwel Museum Maluku, was ik nauw betrokken bij het ontwikkelen en formuleren van het tentoonstellingsconcept. 8 familieverhalen, 5 Indische en 3 Molukse, vormen de rode draad in de expositie. Zij worden verteld door de jongste of jongere generatie. Vanuit het heden vertellen zij over de aankomst in Nederland van hun ouders en grootouders, de overtocht vanuit Nederlands-Indië en over het leven in Indië. Persoonlijke objecten en tal van familiefoto’s ondersteunen de afzonderlijke familieverhalen. Bij de keuze van de 3 Molukse familieverhalen is gekeken naar de mate van dekking van het brede Molukse verhaal, de gelaagdheid ervan met veel ruimte voor nieuwe perspectieven, onbekend beeldmateriaal en verrassende objecten.
De keuze is uiteindelijk gevallen op drie verschillende verhalen. Een familieverhaal over het KNIL, Actie Wassenaar, repatriëring naar Lombok en 4e generatie in de wijk Tilburg. Het tweede familieverhaal gaat over de Marine, met eerste generatie marineman Opa Jacobus Bernardus, Zeeland, Nieuw-Guinea en arts en kleindochter Rebecca. Het derde verhaal gaat over een Moslimfamilie, over Tulehu, woonoord de Wyldemerk, repatriëring, koken en ‘pulang’.
Project Wyldemerk & jij kunt deelnemen
Met de Wyldemerk, het enige Islamitische woonoord, gelegen bij het Friese Balk, eindig ik. Museum Maluku zal dit jaar het archeologieproject van de Wyldemerk hosten dat geïnitieerd is door de archeologen van stichting Moluks Erfgoed. Belangrijkste participant in het project is de Molukse gemeenschap. Oud-bewoners van de Wyldemerk en Molukse jongeren die geïnteresseerd zijn hoe onderzoek te doen naar een woonoord, worden van harte uitgenodigd om mee te doen. De Stichting Moluks Erfgoed heeft in de afgelopen 2 jaar de locaties van tal van Molukse woonoorden in kaart gebracht. In het archeologieproject participeren verder Staatsbosbeheer, Stichting Boei en de Rijksdienst Cultureel Erfgoed. Aanvang project is medio April 2022 en duurt tot januari 2023. Meer info over dit project vind je op www.molukserfgoed.com. Wil je deelnemen? Mail naar: h.akihary@museum-maluku.nl.