Maju terus!

Vooruit lopen!

GESCHREVEN DOOR HUIB AKIHARY OP 26 JULI 2024. GEPOST IN NIEUWS

Het was een mooie en gezellige Vierdaagse dit jaar. De 106^e editie bevatte weer van alles. Bloedheet weer, maar ook een paar flinke stortbuien. Muziek, eten en veel enthousiast publiek langs de route om de wandelaars aan te moedigen. Tussen de 47.000 lopers deden dit jaar ook weer veel Molukkers mee. Heel veel zelfs.

Start
Ik loop dit jaar voor mijn 8e kruisje samen weer met mijn loopmaatjes Isaac Pattikawa uit Zutphen en Johnny Gaspersz uit Nijmegen. Isaac gaat voor zijn 16e en Johnny voor zijn 27e(!). Museumcollega Olivia Wardenaar heeft op het laatste moment verstek moeten laten gaan. Omdat we de 30 kilometer lopen, starten we tussen 7.00 en 8.00 uur. De lopers voor de 50 en 40 kilometer zijn al om 4.00 uur respectievelijk 6.00 uur begonnen. Heel relaxed verzamelen we ons op de Wedren bij de start. Hans Ririhena uit Elst, Eddy Lesimanuaja uit Hoogeveen, Anies Huwae uit Tiel, Frans uit Deventer and last but not least Tommy uit Nieuwegein melden zich ook. Als de rijen bij de start korter worden sluiten we aan om ons polsbandje te laten scannen. Eenmaal gescand kunnen we starten. Jalan bae samua! Een goede Vierdaagse. Loop lekker!

Foto: Huib Akihary

Dag van Elst
De groep van 30 kilometer lopers is dit jaar groot. Het is erg druk waardoor we bijna stapvoets in file lopen over de brug over de Waal. Linksaf de dijk op naar Oosterhout lost de file op. Verderop de route komen we in Elst dat vanaf het begin van de Vierdaagse een belangrijke doorkomstplaats is. In Elst wonen veel Molukkers. Op 11 mei 1951 kwamen de eerste 13 Molukse gezinnen te wonen in kamp Snoodenhoek. Het kamp telde 10 houten barakken. Later zouden er nog 11 gezinnen bijkomen en 27 alleenstaanden. Kamp Snoodenhoek was oorspronkelijk een werkkamp en ook in de jaren na de oorlog gebruikt voor de opvang van Indische repatrianten. In 1963 verhuisden de eerste Molukse gezinnen van het kamp naar de nieuwe Molukse woonwijk. “Nu telt Elst ongeveer een kleine 1.000 inwoners met Molukse achtergrond,” vertelt burgerraadslid Agoes Peilouw, “althans volgens de schatting van de Gemeente Elst”.

FPP 0114. Aankomst in Elst voor een korte pauze. 17 juli 1972. Collectie Pasanea-Platenkamp.

Noes Peilouw
Noes Peilouw, de broer van Agoes, loopt dit jaar voor de 39e keer mee. Ja, U leest het goed. De 39e keer! “Volgend jaar mijn jubileum met 40 Vierdaagse-kruisjes!” roept Noes mij enthousiast toe als ik hem in de wandelmeute aanschiet. Hij herinnert me aan ons gesprek van een jaar eerder over een te maken expositie over de Molukse inbreng uit Elst tijdens de Vierdaagse. “We hebben heel veel materiaal, verhalen en foto’s,” zegt Noes. En dat zal zeker kloppen want al jaren lopen er veel mensen mee uit Elst. Ook het museum heeft fotomateriaal uit de jaren 1952 en 1972 van de collectie Pasanea-Platenkamp.

FPP 0106. Vierdaagse-wandelaars passeren woonoord ‘Snoodenhoek’. 17 juli 1972. Collectie Pasanea-Platenkamp.

Bemmel
Na Elst komen we in Bemmel. En als we Bemmel zeggen dan betekent dat pauzeren en soto ajam (kippensoep) eten bij de Molukse rustplaats. Dat doen we dan ook uitgebreid. Dat is ook nodig want we zijn drijfnat geworden door een plotselinge hoosbui. Het is druk met bekenden op de rustplaats. De soto smaakt erg lekker en gaat er goed in. Het is gezellig en we blijven hangen. Pelan2 saja… Rustig aan, alle tijd. De ene bekende vertrekt, een andere bekende komt binnen. “Nog 5 minuten!” Johnny steekt zijn hand op met 5 vingers gestrekt.

Foto: Huib Akihary

Boss Johnny
We lopen gezamenlijk naar Lent. Gelukkig hebben we alle drie hetzelfde looptempo van gemiddeld 5,5 kilometer per uur, wat prettig is. Er is er altijd wel één die het tempo aangeeft. Johnny is de meest ervaren Vierdaagse-loper (26 keer) en kent de route als geen ander. Hij noteert altijd hoe laat we vertrekken, weet de beste plekken waar we kunnen stoppen en houdt de tijd bij hoe lang we pauzeren. Ondertussen houdt hij ook bij waar vrienden lopen. Wel relaxed zo. We finishen op de eerste dag ruim op tijd op de Wedren in Nijmegen. Ik heb wat pijnlijke voeten maar dat is niet gek want ik heb – volgens goed Moluks gebruik – nauwelijks getraind.

Foto: Huib Akihary

Hitte
Het was erg warm op de derde dag tijdens het lopen in Groesbeek en de Zevenheuvelen. Zo warm en benauwd dat de Vierdaagse organisatie besloot om op vrijdag alle routes met 10 kilometer in te korten. Op de laatste dag liepen we dus maar 20 kilometer en een ingekorte route door schaduwrijk bos om bij Malden op de oude route te komen naar de Via Gladiola in Nijmegen. Het voelde aan als een trainingsrondje. Op het smalle bospad raakten we in de meute elkaar uit het oog. Maar geen nood – ik kon gezellig aansluiten bij Hans Ririhena en Eddy Lesimanuaja.

Foto: Hans Ririhena

Onze hoffotograaf
De intocht in Nijmegen is elk jaar weer grandioos. Wat een mensenmassa langs de kant. Voorzien van gladiolen en wat sopi onderweg aangeboden naderen we de finish. Langs de hoofdtribunes met de bobos, rechtsaf de Oranjesingel op. Daar staat elk jaar halverwege links Ating Manuputty uit Vught die alle Molukse lopers vastlegt. Dit jaar zijn het er heel veel die finishen, meer dan honderd. Een hele klus om alle namen te achterhalen… toch maar serieus na gaan denken over een expositie over het wandelen door Molukkers i.h.b. de Vierdaagse.

Hans Ririhena uit Elst, Eddy Lesimanuaja uit Hoogeveen, Huib Akihary uit Rotterdam. Foto: Ating Manuputty

Finish
Na de finish haal je je medaille op of speldje met een nummer wat aangeeft hoeveel kruisjes je hebt. Ik mijn 8e, Isaac zijn 17e, Johnny zijn 27e, Hans zijn 31e en Noes zijn 39e!

Volgend jaar weer!