In gesprek met: bestuurslid Ezra Papilaja

Mijn naam is Ezra Papilaja, ik ben derde generatie Molukker en geboren en getogen in Huizen. Mijn vader is van Papilaja uit Itawaka, mijn moeder is van Parinussa uit Waai en heb twee oudere zussen. Na mijn studie ben ik blijven wonen in Amsterdam maar uiteindelijk vanwege de liefde en het gezinsleven verhuisd naar Apeldoorn. Ik woon daar samen met mijn Nederlandse vriendin, haar dochter van twaalf en ons zoontje van drie. Wat dit mooi maar soms ook uitdagend maakt is dat in ons gezin verschillende achtergronden en systemen bij elkaar samenkomen.

Ik kom uit een nestje wat altijd actief was binnen de Molukse gemeenschap. Mijn moeder is predikant bij verschillende Molukse kerken. Mijn vader heeft een groot deel van zijn carrière bij Pelita gewerkt. Daar heb ik o.a. op de Landelijke Molukse Ouderendag in Barneveld geregeld als vrijwilliger geholpen. Wat ik daarvan heb meegekregen is dat een bijdrage leveren aan je eigen gemeenschap een groot goed is. Dat heeft mij wel gevormd.

In het dagelijks leven ben ik al meer dan tien jaar werkzaam in de IT-sector als business development manager bij een IT-dienstverlener. Ik help klanten met het oplossen en optimaliseren van digitalisering-, cloud- en data vraagstukken. Ook tijdens mijn werk ben ik mij altijd bewust van mijn Molukse indentiteit en mijn voorkomen, en waar mogelijk probeer ik het in te zetten om mij positief te onderscheiden van anderen.

Wat was je motivatie om een bestuursfunctie bij Museum Maluku te vervullen?

Dit komt voort uit het gevoel dat ik een bijdrage wil leveren aan de Molukse gemeenschap, het behoud en overdracht van onze cultuur en identiteit. In welke vorm en hoe ik dat wilde was mij niet helder. Maar dat gevoel werd sterker na de geboorte van onze zoon. In juni 2022 zag ik de vacature van Algemeen Bestuurslid bij Museum Maluku en dacht meteen ‘dit is het!’. Ik heb direct gesolliciteerd en werd uiteindelijk ook gekozen. Toen viel een puzzelstukje op z’n plek en ik besefte mij dat ik op deze manier een bijdrage kon leveren aan de gemeenschap.

Wat ik belangrijk vind is dat het museum blijft bestaan en beschikbaar is voor de volgende generaties. Dat het dé plek is waar zij hun zoektocht kunnen starten naar hun Molukse identiteit en hier blijvend kunnen leren. Dat er informatie is voor Molukkers én niet-Molukkers om meer te weten te komen over de gedeelde geschiedenis van Nederland en de Molukken. En met name de geschiedenis en verhalen van de eerste, tweede maar ook die van de derde generatie. Dat het een plek is waar jonge Molukkers hun kunst en cultuur kunnen etaleren, een eigen narratief vertellen met een nieuw elan. En dat dit de plek is waar het geborgd en levend wordt gehouden. Hier wil ik met mijn functie in het bestuur heel graag aan bijdragen.

In haar rijke geschiedenis heeft Museum Maluku altijd geprobeerd om een spil te zijn in het creëren van bewustzijn rondom de diverse Molukse narratieven. Hoe denk je dat de traditionele rol van een museum met exposities/tentoonstellingen hierin het geluid van die diversiteit versterkt?

Ik denk dat het belangrijk is te beseffen dat wij ook binnen de Molukse gemeenschap divers zijn, en dat het goed is dat de verschillende narratieven herkenbaar zijn voor die diverse groepen. Ik juich het ook alleen maar toe dat wij daar als museum steeds meer onze rol in pakken via zowel digitale als fysieke tentoonstellingen en programmering. Het past ook helemaal in de tijdsgeest van nu dat wij meer zijn dan een traditioneel museum en diversiteit erkennen. We moeten daarin ook creatief zijn met het geluid dat we maken zodat iedereen zich herkent in het verhaal wat we naar buiten willen brengen.

Op commercieel gebied zijn er nog veel kansen die wij kunnen benutten. In de culturele sector is het genereren van inkomsten niet makkelijk, zeker als klein museum. Je hebt inkomsten nodig om je programmering te doen, de rekeningen te betalen en marketing te bedrijven om bezoekers te trekken. Met de inkomsten die daaruit voortkomen kunnen wij uiteindelijk de lange termijn garanderen. Naast de subsidie inkomsten – wat een belangrijke levensader is voor ons – zijn er aan de commerciële kant kansen op gebied van bijvoorbeeld samenwerkingen, partnerships en fundraisings. Daar groeien we stap voor stap als museum naar toe, maar ook dat kost tijd.

Zijn er specifieke toekomstdoelen die je hoopt te bereiken met het museum?

Wat ik mooi vind is dat we werken aan een duurzaam museum voor de lange termijn. Dat is over de assen van cultuur, kennis en educatie, en daarnaast een platformfunctie naast de traditionele rol van museum. Als toekomstdoel lijkt het mij mooi dat we als museum zelfstandig verder gaan. We zijn momenteel beperkt in wat we kunnen doordat wij in een gedeeld pand zitten met minimale expositieruimte. Daarentegen zijn wij online wel goed te vinden door onze actieve aanwezigheid op social media en dat is heel positief. Maar ik geloof dat er een sociale en commerciële waarde zit in het hebben van een eigen locatie waar wij meer expositieruimte en exploitatie mogelijkheden hebben. Dat biedt commercieel ook weer kansen. En misschien nog wel het belangrijkste, het versterkt onze identiteit als Moluks instituut en wat wij willen uitstralen. Ik vind het daarom een belangrijk streven om als Museum Maluku weer een eigen locatie te hebben zoals vroeger in Utrecht.

Zijn er maatschappelijke thema’s en tendensen die belangrijk zijn voor Museum Maluku om in de gaten te houden?

Het recent uitgekomen rapport van commissie Bussemaker onder de naam ‘Commissie Versterking kennis geschiedenis voormalig Nederlands-Indië’. Het advies van deze commissie is om de geschiedenis en kennis van voormalig Nederlands-Indië levendig te houden en te versterken binnen de Nederlandse samenleving. En het verhaal van de verschillende groeperingen, zoals die van de Molukkers, meer aandacht te geven in de culturele sector en het onderwijs. Dat is een belangrijk thema waar wij als Moluks culturele en educatieve instelling op moeten inzetten. Ik denk dat wij met goede programmering en ons Moluks verhaal daar op kunnen aansluiten. En dat sluit ook aan op actuele onderwerpen als dekolonisatie en de slavernij. Dit doen wij deels al maar daar zit nog jaren aan programmeringswerk in. Daarnaast zie ik ook behoefte aan verhalen met betrekking tot inheemse culturen. Ook daar hebben wij een uniek verhaal te vertellen als Molukkers. Er zullen altijd wel nieuwe maatschappelijke tendensen en thema’s zijn waar wij op kunnen aansluiten.

Wil je tot slot nog iets kwijt?

Als bestuur houden wij toezicht en sturen bij op zaken als financiën, beleid, strategie, programmering en commercie. Samen met de directie denken we na over de toekomst van het museum. Ik sta hierdoor als Algemeen Bestuurslid aan de bedrijfsmatige kant van het museum, wat ik ook leuk vind, en gezamenlijk borgen wij waar Museum Maluku voor staat. Wij zijn een actief bestuur, waardoor we ook meehelpen indien nodig en mogelijk. Dat maakt deze rol ook extra leuk en geeft veel voldoening.

Ik ben positief over de toekomst, ik zie veel Molukkers van de derde en vierde generatie hun cultuur en indentiteit actief uitdragen, initiatieven en Molukse goede doelen opstarten. Je komt ze tegen in alle lagen van de maatschappij en in alle sectoren. En je ziet dat ze steeds meer taken en verantwoordelijkheden overnemen van de tweede generatie binnen hun (lokale) Molukse gemeenschap of wijk. Op hun beurt vertellen zij hun eigen unieke verhaal met de elan die typerend is voor onze generatie. Daarmee blijven wij als volk in Nederland ons verrijken en ontwikkelen en dus relevant. Ik zie Museum Maluku dan als dé plek om al deze verhalen samen te brengen, naar de toekomst toe te borgen en te presenteren voor het brede publiek.

Er zijn een hoop dingen waar we trots op kunnen en mogen zijn. Het is ook goed dat we ons laten gelden en geluid blijven maken, maar wat mij betreft mag dat nog veel meer. Maju!